قرارداد های عمرانی : در مطلب قبلی در خصوص انواع قرار دادهای عمرانی صحبت کردیم که در لینک زیر میتوانید ان را مشاهده نمایید
و اما ادامه مطلب :
در جهت تشكيل تيم‌كاري مركب از واحد طراحي و واحد اجرا حالت هاي مختلفي وجود دارد كه عبارتند از :
الف) تشكيل كنسرسيوم
در اين حالت اشتراك دو يا چند شركت فعال در اين زمينه به منظور دستيابي به توانايي لازم جهت انجام پروژه صورت مي‌گيرد.
اين موضوع در مواقعي كه هر يك از شركت‌ها به تنهايي داراي تخصص‌ها و توانايي هاي مورد نياز نمي‌باشند به وقوع مي پيوندد.
جهت تبيين حوزة فعاليت و مسؤوليت هر يك از شركت‌ها و نحوه تعاملات آنها با يكديگر موافقت‌نامه‌اي مشتمل بر اصول زير به
امضاء همه شركت‌ها مي‌رسد.
– هدف : مهمترين عوامل و انگيزه‌ها از تشكيل كنسرسيوم تشريح مي‌شود.
– تفكيك مسؤوليتها : شرح وظايف هر شركت و مسؤوليت هاي آن در پروژه به صورت كامل شرح داده مي‌شود و مديريت كلان
مجموعه توسط كميته‌اي متشكل از نمايندگان بخش‌هاي مختلف انجام مي‌گيرد.
– ميزان سرمايه‌گذاري و نحوه تقسيم سود و زيان: ميزان مشاركت و سرمايه‌گذاري هر شركت اعم از اعتبارات مالي،تجهيزات،
ماشين آلات،نيروي انساني متخصص و ماهر و … به طور دقيق مشخص مي‌شود و بر طبق آن چگونگي تقسيم سود و زيان
و چگونگي نظارت بر روند انجام امور مالي تعيين مي‌گردد.
– موارد خاص : مواردي از قبيل نحوه برخورد با شركت‌هايي كه در تامين منابع كوتاهي داشته باشند و يا مسؤوليتهاي خود را
به درستي انجام ندهند، همچنين نحوه اخراج و جايگزيني آنها تعيين مي‌شود و سيستم منظم و مشخص جهت حل مشكلات
احتمالي و اختلافات بين شركت ها طراحي و اجرا مي‌گردد.
ب)قرارداد باشرکت طرح
در اين روش كارفرما براي انجام كليه فعاليت‌هاي موضوع قرارداد طراحي و ساخت با شركت طراح ( مشاور ) قرارداد منعقد مي‌كند.
در اين حالت واحد اجرا به عنوان پيمانكار جزء به خدمت گرفته مي‌شود.
در اين حالت طراح مسؤول كليه فعاليت‌ها از طراحي تا اجرا است و كارفرما ارتباط مستقيمي با سازنده نخواهد داشت.
ج) قرار داد با شركت سازنده
در اين روش كارفرما براي عقد قرارداد به سراغ شركت‌هاي مجري ( پيمانكار ) مي‌رود. در اين حالت نيز شرکت پيمانكار، واحد طراحي
را به خدمت مي‌گيرد. مشاور مي‌تواند در سود و زيان پروژه نيز شريك باشد كه در اين‌صورت انگيزه بيشتري براي انجام مناسب كار و
نظارت بر پروژه دارد.
به دليل توانايي هاي شركت‌هاي پيمانكاري در مديريت هزينه‌ها و برنامه‌ريزي و نيز توانايي‌هاي اعتباري و توانايي پذيرش ريسك‌هاي
پروژه، اين روش رايج ترين روش اجراي پروژه مي‌باشد.
انواع پیمان
روش BOTعنوان یکی از روشهای جدید ومثمر ثمر مشارکت بخش خصوصی و دولتی در احداث و توسعه پروژه های زیربنایی می باشد.
از جمله مزایای این روش :
کاهش و انتقال ریسک پروژه ها به بخش خصوصی
تامین مالی پروژه های زیرساختی با استفاده از سرمایه بخش خصوصی
استفاده بهینه از ظرفیت ها و دانش و مهارت بخش خصوصی
عناصر پایه سیستم B.O.T
۱- “Build” : احداث پروژه ها یا خدمات عمومی، که با تأمین بودجه توسط سرمایه گذار بخش خصوصی به انجام می رسد.
۲- “Operate” : راه اندازی، که به وسیله شرکت مدیریت و راه اندازی پروژه انجام می شود. این شرکت نیز از بخش خصوصی است.
۳- “Transfer ” : انتقال مالکیت، که تعهدی است متکی به سرمایه گذار از طریق واگذاری پروژه یا خدمات آن در مرحله پایانی به
طرف اداری متعاهد بدون هیچ دریافتی و در شرایطی مطلوب.
سیستم قانونی پروژه های B.O.T
سیستم قانونی قراردادهای پروژه های تأسیسات زیربنائی و خدمات عمومی B.O.T شامل تأیید و تصویب تعدادی از قراردادها و
تفاهمنامه ها می باشد. به عنوان مثال قراردادها و تفاهمنامه های زیر را در بر می گیرد :
۱- موافقتنامه امتیازدهی: این موافقتنامه بین کشور میزبان و سرمایه گذار منعقد می گردد و موارد زیر را در نظر دارد:
- پرداخت حق و حقوق مطلوب سرمایه گذار توسط کشور میزبان، جهت احداث و راه اندازی پروژه یا خدمات آن بر اساس سیستم
- جهانی و در چهارچوب قوانین ملی.
- وضع تعهدات سازمانی و تشکیلاتی قرارداد که سرمایه گذار از آغاز احداث پروژه، در حین راه اندازی و تا پایان مرحله واگذاری به آنها پایبند خواهد بود.
۲- موافقتنامه ایجاد شرکت پروژه: این موافقتنامه بین سرمایه گذاران سهیم در احداث پروژه و بر اساس قوانین سرمایه گذاری و
شرکتها که کشور میزبان آن را وضع می نماید، منعقد می گردد.
۳- موافقتنامه احداث پروژه: این موافقتنامه بین شرکت پروژه و پیمانکاران احداث منعقد می گردد.
۴- موافقتنامه راه اندازی پروژه: این موافقتنامه بین شرکت پروژه و پیمانکاران راه انداز منعقد می گردد.
۵- موافقتنامه خرید: (در نیروگاه های برق آبی) : این موافقتنامه بین شرکت پروژه، وزارتخانه و هیأت ذیربط از کشور میزبان منعقد می گردد.
این هیأت تولیدات روزانه را خریداری خواهد نمود و به پخش و تقسیم آن بین مصرف کنندگان در مقابل نرخ مشخص برای هر واحد تولیدی، خواهد پرداخت.
